Бад нест, пас аз кор ӯ бо чунин либоси шаҳвонӣ вохӯрад! Тамоми рӯзро бубинед ва танҳо дар бораи он фикр кунед, ки чӣ тавр зуд ба дики худ бирасед! Ростӣ, ба мард ҳасад намебарам, зуд мефаҳмад, ки то бегоҳ ин қадар интизор шудан фоида надорад. Шавҳар дар ҷои кор, хона холист... ошиқи омадан комилан мумкин аст!
Дар ин ҷо танҳо як ошиқ нест, як гурӯҳи тамоми мардон вуҷуд доранд. Ва онҳо ӯро боло ва поён мезананд. Калтак дар ҳақиқат ба дасти худ меравад, дурусттараш аз як хурӯс ба дигараш. Касе хушбахт аст, ки зан дорад!